Klimaatchaos en de kelderende biodiversiteit: ziedaar de twee vaakst aangehaalde argumenten om de omvang van de menselijke bevolking te beperken.
Maar er zijn er nog veel andere. Armoedebeperking bijvoorbeeld. Zoals velen onder ons het in hun eigen recente familiegeschiedenis nog kunnen nagaan, ‘kweekten’ vorige generaties zich vaak de armoede in door 10, 12 of nog meer kinderen op de wereld te zetten. Zo kon mijn grootvader langs moederskant, boer en mijnwerker Adolf Janssens, niet lezen of schrijven doordat zijn moeder bij de vroege dood van haar man, achterbleef met 10 kinderen die ze alleen moest grootbrengen.
En waarom voerde China in 1979 de éénkindpolitiek in ? Wikipedia: “The one-child policy was a tool for China to not only address overpopulation, but to also address poverty alleviation and increase social mobility by consolidating the combined inherited wealth of the two previous generations into the investment and success of one child instead of having these resources spread thinly across multiple children.” Waarmee je ‘generatie-armoede’ veroorzaakt.
Voortplanten en vechten
Een vierde argument om aan bevolkingsbeperking te doen is dat je zo ook aan conflictbeperking doet. Des te meer mensen: des te meer conflicten om de op aarde niet eindeloos beschikbare leefgebieden, voorraden water en andere levensnoodzakelijke ‘natuurlijke voorzieningen’. Des te meer conflicten ook doordat mensen elkaar evenzeer om niet-materiële redenen – zoals hun geloof in buitenaardse goden – naar het leven staan. Naast ‘godsdienstoorlogen’ zijn er verder ook ‘klassen-oorlogen’ (rijk contra arm), ‘rassen’- en stammentwisten, conflicten tussen generaties en tussen de geslachten …
Nu kan je door wetgeving zoals die op seksisme en racisme alsook door bv. een doorgedreven economische gelijkschakeling (zoals in communistische landen waaronder de stalinistische Sovjetunie waar men de klassen wou uitroeien), trachten de conflicten te voorkomen. De geschiedenis leert echter dat zoiets nooit definitief lukt. Dat het soms zelfs tot extreem geweld leidt, zoals de strijd tegen de ‘koelakken’ (de rijke boeren) in de Sovjetunie. En hoe kwam de Sovjetunie aan haar einde? Door uiteen te vallen volgens nationalistische breuklijnen. Iets wat ‘communistisch’ China met veel repressie ten koste van veel, wil voorkomen.
Slachten en afslachten
Planeet Aarde gaat ook niet altijd zachtjes om met haar bewoners. Van zodra er van een soort wat te veel komen, duiken er gegarandeerd profiterende parasieten op. Wij mensen dachten dat we die ‘natuurwet’ uitschakelen konden, maar de mislukkende ‘oorlog’ tegen de coronavirussen, zou ons van die overmoed moeten bevrijd hebben.
De Natuur: het resultaat van een goddelijk ‘Intelligent Design’ ? Mon oeuil. Het is altijd weer ‘eten en gegeten worden’. En hoe sympathiek we wolven ook mogen vinden (op foto en film toch), beelden van een opengereten koe in een weiland schokken ons. Dan weet het supermarktroofdier mens het ‘beschaafder’ aan te pakken: wij betalen beroepsmoordenaars om in afgesloten slachthuizen dag in dag uit varkens, koeien en andere dieren voor ons hapje vlees te vermoorden. Bij de miljarden tegelijk. Naar schatting 77 miljard dieren worden jaarlijks wereldwijd door en voor de 8 miljard mensen geslacht.
Mensen slachten ook mensen af. Meestal in regionale conflicten, soms al eens in een heuse wereldoorlog. De New York Times: “At least 108 million people were killed in wars in the twentieth century. Estimates for the total number killed in wars throughout all of human history range from 150 million to 1 billion.”
Straks niemand nergens nog veilig?
1 miljard (1 billion) mensen door mensen in oorlogstijd omgebracht … (Naast de moorden in ‘vredestijd’.)
Daar stopt het niet. Wat als we straks met 9 (2037), 10 (2057) tot 11 (2100) miljard zijn en steeds meer delen van de planeet door de klimaatchaos onleefbaar worden – zie bv. nu de extreme hitte in Noord-Amerika – en massasteden zonder drinkwater vallen?
Zoals blijkt in de recente berichtgeving over de ‘mocromaffia’ in Nederland naar aanleiding van de aanslag op Peter R. de Vries, importeert de meest wrede religie-, armoede- en drugs-gerelateerde criminaliteit die nu al veel zuidelijke landen teistert – van Afghanistan langs Oost-Congo tot Mexico, om die drie te noemen – zich ook al volop in het tot nu toe veilige ‘Westen’. Wie van de nu levende en zich van dat alles bewust zijnde mensen, wil in 2100 nog kinderen rondlopen hebben op Planeet Aarde?
Kindvrije groeten, Jan-Pieter Everaerts
Dit artikel werd gepubliceerd in het ezine De Groene Belg ter gelegenheid van de wereldbevolkingsdag (11 juli).