Wat een mens met een archief al terugvinden kan. Bij het doornemen van oude correspondentie met het WWF van begin jaren 70 vond ik gestencilde bulletins terug van het “World Wildlife Fund – Belgium”.
In het nummer van Winter 1970 werd kort verslag uitgebracht van het “2de Internationaal Congres van het World Wildlife Fund” in Londen.
Het Lente 1971-nummer opende zo:
“Wat ook uw zaak zij, het is een verloren zaak indien u de bevolking niet beperkt”
In deze termen sprak Prins Bernard van Nederland tot de deelnemers van het Congres te Londen, in november 1970.
En in deze geest zond het Congres een dringend verzoek aan alle Staatshoofden:
“In naam van het behoud van het menselijk geslacht en zijn omgeving, vragen wij aan uwe Regering, alle nodige maatregelen te treffen om in uw land de geboorte te beperken en dit in de kortst mogelijke tijd en met de middelen die het meest aanvaardbaar lijken voor uw volk.”
Deze beperking van de demografische expansie is kapitaal, zoniet gaat de mensheid een zekere ondervoeding, werkloosheid, armoede en bezoedeling tegemoet.
Het is noodzakelijk dat al diegenen die een zekere autoriteit, hetzij burgerlijke of godsdienstige, uitoefenen, zich van hun plicht in dit domein bewust worden. Wij moeten erover waken, in ons eigen belang zowel als in het belang van onze kinderen, een kwaliteits-leven aan de mens te bezorgen. Hoofdzaak voor de mens is niet zeer talrijk te zijn, maar gelukkig te leven. Dit wordt te dikwijls over het hoofd gezien. In plaats van het aan oorlogen of andere weerzinwekkende middelen over te laten ons uit te roeien, moeten wij zelf met wijsheid onze aangroei beperken.”
Tot daar het eerste artikel in het WWF-Belgium-Bulletin van Lente 1971 met als ‘verantwoordelijke opsteller-uitgever’: Christiane Linet. (*)
In een later WWF-bulletin – van Lente 1973 – had sir Peter Scott het eveneens over overbevolking: “Het lijkt ons ook duidelijk dat, indien wij de continuïteit van de menselijke aanwezigheid op de planeet willen verzekeren en, meer in het algemeen, de capaciteit van de aarde behouden om het levensmirakel voort te brengen, het nodig zal zijn grote wijzingen aan te brengen in de menselijke mentaliteit, ondermeer wat aangaat de overbevolking.”
Maar in plaats van de menselijke mentaliteit te doen wijzigen, was het de mentaliteit van de natuur- en milieubeweging die wijzigde. Waarom zette ze 50 jaar geleden de overbevolking wel op de agenda, terwijl we toen met ‘nog maar’ 3,7 miljard mensen waren ? Nu zijn we verdubbeld tot bijna 8 miljard, maar blijken de natuur- en milieubewegingen, inbegrepen de ‘groene partijen’ er oostindisch doof voor.
Google je begin 2021 op ‘WWF, overpopulation”, dan komt je eerst terecht bij een bericht van het Britse Population Matters van 1/11/2018 dat moest vast stellen dat het WWF als één van ’s werelds meest invloedrijke milieu-organisaties andermaal faalde om in haar rapporten de ‘olifant in de kamer’ te zien: “WWF is failing in its duty to confront the main driver of species decline: unsustainable human population pressure.”
Hoe is de natuur- en milieubeweging in het algemeen er zo kunnen op achteruit gaan ? Hoe kunnen we het tij vooralsnog keren ?
Jan-Pieter Everaerts
(*) Het Lente-nummer van 1971 sloot af met een artikel over … de studie van de vleermuizen in België, bedreigd “door de mens” …
Dit artikel werd gepubliceerd in het ezine De Groene Belg.